เรื่องราวแปลกๆของผู้ชื่นชอบและทดลองลิ้มรส ที่ต่างก็พบพานกับเรื่องราวแปลกๆในร้านอาหาร
เช้าวันนี้ ผมตื่นสายไปสักนิด...
...อาจจะเพราะเมื่อคืนนี้ผมนอนดึกสักหน่อย เพราะมัวแต่ลุยงานจนเพลิน ดูเวลาอีกทีก็ปาเข้าไปตีสองกว่าๆแล้ว เลยไปอาบน้ำแล้วกลับมานอน
ในความรู้สึกว่าผมหลับไปไม่นานนัก แต่มารู้สึกตัวเอาก็เพราะกลิ่นหอมไข่เจียว ลอยฟุ้งตลบอบอวลไปหมด ผมทำจมูกฟุดฟิด เพราะไม่แน่ใจว่าฝันหรือไม่...
...พอมารู้สึกตัวสะดุ้งตื่นเอา ก็ปาเข้าไปเกือบเที่ยงเสียแล้ว ยังไม่ทันที่ผมจะเก็บที่หลับ ปัดที่นอนอะไรนัก เสียงพี่สาวผมก็ตะโกนเรียกเสียงดังลั่น
“มด...มด ตื่นได้แล้ว นี่แกจะนอนกินบ้านกินเมืองไปถึงไหน จะเที่ยงแล้วนะ...”
ปรากกว่า กลิ่นไข่เจียวที่หอมฉุยขึ้นมานั้น เป็นฝีมือทำกับข้าวพี่สาวผมนี่เอง ผมกระวีกระวาด พับผ้าปูที่นอน เก็บทุกอย่างเข้าที่ก็รีบลงมาล้างหน้าล้างตา
น่าประหลาดที่วันนี้ นอกจากพี่สาว คุณป้า และคุณแม่ผมแล้ว ที่โต๊ะอาหารยังมีพี่ชายผมนั่งอยู่อีกคนหนึ่งด้วย น่าแปลกพี่ชายผมมาได้อย่างไร
“อ้าว โม มาได้ยังไงเนี่ย วันนี้ไม่ทำงานเหรอ?”
