E-Book ลองมาช่วยกันลุ้น กับเรื่องวุ่นๆ... ของวัยรุ่น ....ลุ้นรัก(แบบติสท์ๆ) ลุ้นไป..ให้รักเป็น? เรื่องโดย “จ.ฉบัง16” ภาพโดย ภูวณะ

4 เดือนที่ผ่านมา

โดย เจ้าของร้าน

เรื่องมันเกิดขึ้นเมื่อนานมาแล้ว…

มรสุมลูกใหญ่ผ่านไปตั้งแต่เมื่อคืนนี้แล้ว…

…เช้าวันนี้ อากาศเลยค่อนข้างแจ่มใสขึ้นมาอีกนิดหน่อย แต่

ถึงแม้ว่ามรสุมจะผ่านไปแล้วก็จริง แต่ท้องฟ้าก็ยังคงชุ่มฉ ่าไปด้วยเมฆฝน

สีเทาอ่อนลอยอยู่เกลื่อนกล่น เมฆเหล่านี้ล้วนลอยไปทางเดียวกัน

ลมเย็นๆพัดมาเป็นระลอกๆ ผู้ชายหลายคนที่เดินอยู่ในท้องถนน

ต่างเอามือซุกลงไปในกระเป๋ ากางเกง อากาศที่หนาวเยือกๆเช่นนี้สมควรที่

จะนอนคลุมโปงใต้ผ้าห่มอุ่นๆมากกว่า

“…แย่จริงๆ เมื่อวานนี้ก็ฝนตก พอมาวันนี้กลับหนาวขึ้นมาอีก นี่

มันหน้าอะไรของมันนะ”

นดาบ่นพึมพ าๆขึ้นมาคนเดียว เพราะวันนี้เป็นวันแรกของการ

เปิดภาคเรียนใหม่ และเป็นวันแรกของการเรียนและการรู้ จักกับเพื่อนใหม่ๆของเธอ นดาเอนทรานซ์ติดมหาวิทยาลัยมีชื่อแห่งหนึ่ง คณะที่เธอสอบติด

มานั้น เป็นคณะที่สอนเกี่ยวกับวิชาทางศิลปะต่างๆที่เธอชื่นชอบ ซึ่งเธอได้

ใช้ความพยายามในการสอบแข่งขันคราวนี้ อย่างหนัก

ครั้งแรกเธอไม่คิดว่าจะสอบติดแล้ว เพราะมีคนเลือกคณะนี้กัน

เยอะเหลือเกิน

…แต่แล้วก็มีจดหมายส่งมาถึงเธอในคราววันประกาศผลสอบ

ปรากฏว่าเธอสอบติดคณะที่ตั้งใจเอาไว้ ทั้งคุณพ่อ คุณแม่และพี่สาวของ

เธอต่างก็ดีใจมาก

…เพราะตลอดเวลาที่ผ่านมา ทุกคนเห็นและรู้ว่านดามุมานะ

ขนาดไหน

…มันเป็นเวลาหลายเดือนทีเดียวที่เธอไม่ได้เที่ยว ไม่ ได้ เตร็ดเตร่

หรือไปที่ไหนเลย นดาจ าได้ว่าครั้งสุดท้ายที่เธอไปเที่ยวก็ครั้งที่เธอไปดูหนัง

กับนพ แฟนของเธอที่เรียนจบมาจากโรงเรียนแห่งเดียวกัน

นดาคบกับนพอยู่พักใหญ่ๆ จนเพื่อนๆในห้องและหนุ่มๆห้องอื่นๆ

รู้ว่านดามีเจ้าของแล้ว แต่พอใกล้จะสอบนพเองก็ยุ่งอยู่กับการติวและเรียน

พิเศษ มาระยะนี้เค้าเริ่มห่างเหินจากนดา…

…และยิ่งพอใกล้จะถึงการสอบเอนทรานซ์ นดาเองที่ยุ่งๆอยู่แล้ว

ก็เลยไม่มีเวลาติดต่อกับนพอีก

สุดท้ายทั้งสองคนเลยขาดการติดต่อกัน และพอประกาศผลก็ปรากฏว่านดาสอบติดที่กรุงเทพฯ แต่นพดันสอบติดที่

มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ท าให้ทั้ งสองคนต้องแยกจากกันโดยปริยาย

…ท้ายที่สุดนพก็ค่อยๆห่างไปๆ และขาดการติดต่อกับนดา ซึ่งช่วงนั้นนดาเองก็ต้องวุ่นวายอยู่กับการตรวจสุขภาพ การมอบตัว ปฐมนิเทศ รวมทั้งการท าความรู้ จักกับพี่ๆและเพื่อนใหม่ในคณะ จนท าให้

เธอไม่มีเวลามาคิดเรื่องนพเลย

กว่าเธอจะรู้ตัวว่านพได้ออกจากไปจากชีวิตของเธออย่างสมบูรณ์

แล้ว ก็คราวที่เค้าโทรมาและพูดเป็นนัยๆเหมือนกับว่า…ชีวิตจริงๆของเราสองคนเพิ่งจะเริ่มต้นเท่านั้นเอง ถ้ามีอะไรจะเปลี่ยนแปลงระหว่างเธอกับเค้า ก็ขอให้มันเป็นไปด้วยดีก็แล้วกัน ค าพูดที่

มีความหมายเหมือนการบอกลาเป็นนัยๆของนพแบบนี้ ท าให้นดาตระหนัก

ได้ทันทีว่า……เวลาของเธอกับเค้าที่เป็นแฟนกันมาหนึ่งปีนั้น คงถึงเวลาสิ้นสุดเสียแล้ว

วันนั้นนดาเอ่ยลานพ โดยขอให้เค้าโชคดีและเรียนสำเร็จตามความคาดหวัง ส่วนเค้าเองก็อวยพรให้เธอโชคดีเหมือนกันก่อนที่ทั้งคู่จะวางสาย…

…นดาลอบถอนใจ นี่เป็นครั้งแรกที่เธอรู้สึกเหมือนกับว่าอยู่ตัวคนเดียว
“…ต่อจากนี้ไปเธอจะไม่มีนพเป็นเพื่อนคู่คิดอีกแล้ว…”

นดาบอกลานพด้วยน ้าเสียงที่พยายามฝืนให้เป็นปกติ แต่พอวาง

สายเท่านั้น นดาก็ปล่อยโฮออกมาทันที …นานทีเดียวกว่านดาจะตัดใจจากนพได้ .........เธอดีใจที่เธอผ่านวันเวลาตรงนั้นมาได้แล้ว นดาอดคิดไม่ได้ ถึงคำพูดสุดท้ายที่นพบอกกับเธอ

“…นพ…ขอให้ ดา โชคดีนะ นพคิดว่ายังมีคนที่เหมาะกับดามากากกว่านพอยู่อีกเยอะแยะ แล้วสักวันหนึ่งดาก็จะพบด้วยตัวของดาเองนะจ๊ะ "
คำพูดนี้ฟังดูแล้วไม่เหมือนกับการบอกเลิกหรือบอกลาสักเท่าไหร่แต่ลึกๆแล้ว มันก็คือค าบอกเลิก บอกลา นั่นเอง….

……………………………………………………………………

นดาสูดลมหายใจเข้าปอดลึกๆ แล้วถอนใจระบายลมออกมาอีกครั้ง การท าอะไรแบบนี้ ทำให้นดารู้สึกดีขึ้นเวลาที่เธอหดหู่ หรือเศร้าโศกเธอก็จะใช้วิธีนี้เป็นวิธีผ่อนคลาย……เธอยืนรออยู่ไม่นานก็เห็นรถประจ าทางปรับอากาศวิ่งมาแต่ไกล โชคดีที่เธอออกมาแต่เช้าแบบนี้ รถเมล์ก็เลยยังว่าง แต่ถึงกระนั้น มันก็เหลือที่นั่งอีกเพียงตัวเดียวที่จะให้นดาเลือก เธอรีบขึ้นมาบนรถและเดินไปนั่งข้างๆผู้ชายคนหนึ่ง…

…ผู้ชายคนนี้ นดาเพิ่งสังเกตเดี๋ยวนี่เองว่า เค้าแต่งชุดนักศึกษา

และปักเข็มที่แสดงว่าอยู่ มหาวิทยาลัยเดียวกับเธอเสียด้วย…

“…ท่าทางจะเป็นรุ่นพี่แฮะ…” นดาคิด เพราะดูๆแล้วท่าทางเค้า

ออกจะดูมีอายุเหลือเกิน …อาจจะอยู่คณวิทยาศาสตร์ หรือไม่ก็สังคม ดีไม่ดี จะอยู่พละด้วยซ ้า”

นดานั่งคิดไปเดาไปตลอดทาง และก็อมยิ้มกับตัวเองไปเรื่อยๆ หลายครั้งที่เธอเกือบจะเผลอหลุดหัวเราะออกมา เพราะเห็นผู้ชายที่นั่งข้างๆเธอสัปหงกคอพับคออ่อนอยู่หลายครั้ง

“…สงสัยอีตานี่จะดูบอลเมื่อคืนดึกไปแน่ๆ คนอาไร้ บ้าบอล

สงสัยจะติดพนันบอลด้วยซะละมั้ง แย่จริงๆเล้ย ผู้ชายอะไรก็ไม่รู้นั่งหลับ ดีนะที่เค้านั่งอยู่มุมหน้าต่าง…....